Σπονδυλοδεσία

Η εγχειρητική διαδικασία που αποσκοπεί να συνενώσει δύο ή περισσότερους σπονδύλους μεταξύ τους, ονομάζεται σπονδυλοδεσία ή με τον πιο επίσημό της όρο σπονδυλική σύντηξη.

Η σπονδυλική στήλη του ανθρώπου διαθέτει είκοσι-τέσσερις σπονδύλους των οποίων η ακολουθία, συνδέει την κρανιακή βάση, με το «ιερό οστό» της λεκάνης. Οι σπόνδυλοι αυτοί απαρτίζονται από μεσοσπονδυλίους δίσκους και αρθρώσεις με μύες αλλά και συνδέσμους.Η κίνηση σπονδύλων και μεσοσπονδυλίων μπορεί να προκαλέσει φθορά σε κάποιο σημείο της σπονδυλικής στήλης δημιουργώντας πολύ έντονους πόνους. Η εφαρμογή της σπονδυλοδεσίας, έγκειται στη κατάργηση αυτής της κίνησης που δημιουργεί τον πόνο.

Η επέμβαση αυτή μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση ενός συνόλου παθήσεων, όπως είναι η έντονη οσφυαλγία, η δισκοπάθεια, η μετατόπιση σπονδύλου, τα κατάγματα σπονδυλικής στήλης, και η αντιμετώπιση ορθοπεδικών προβλημάτων όπως είναι η κύφωση και η σκολίωση. Η συνένωση δύο η περισσοτέρων σπονδύλων, επιτυγχάνεται σε δύο στάδια. Κατά το πρώτο σταθεροποιούνται οι σπόνδυλοι, κάνοντας τοποθέτηση οστικών βιδών, ράβδων ή οστικών πλακών.

Κατά το δεύτερο στάδιο, τοποθετείτε το οστικό μόσχευμα, για να συνδεθούν οι σπόνδυλοι. Με την ολοκλήρωση της διαδικασίας το μόσχευμα έχει τοποθετηθεί αλλά για να επιτευχθεί η πλήρης συγκόλληση των σπονδύλων, ο ασθενής θα πρέπει να δείξει απόλυτη προσοχή για τους επόμενους μήνες ώστε να γίνει αποτελεσματική σταθεροποίηση.